Het decennium van de waarheid

Je ziet het nog niet al teveel terug in de media deze dagen, maar het is een feit: we sluiten niet aleen een jaar af maar ook een decennium. Ik ben geen historicus, maar je hoeft slechts goed naar de foto te kijken van het oranje van 2000 om een idee te krijgen over wat er in 10 jaar kan gebeuren. Namelijk enorm veel... maar als je niet oppast: ook verrekte weinig!

In termen van technologische veranderingen is er ontzettend veel gebeurd, dat is duidelijk. Zoiets als breedband internet is vandaag onontbeerlijk in ons leven! Je hoeft maar even wat oude internetberichten te lezen om te zien hoe primitief internet in 2000 feitelijk nog was. Om het maar niet te hebben over de Mac-i-fication van de laatste paar jaren: de ontwikkeling van GSM's naar PDA's en mobiele computers.

Het veld ligt klaar

Dus ja er is veel, erg veel veranderd ten goede. Je zou kunnen zeggen: er is een state-of-the-art speelveld aangelegd! Mooi kort gras, de lijnen zijn getrokken, de netten hangen klaar, de spelers zijn slimmer, sterker en beter getraind dan ooit tevoren. Ook zitten de tribunes vol met consumenten die ongelooflijk snel meeontwikkeld zijn met de technologische veranderingen. Zelfs de doelgroep van ouderen past zich aan met een snelheid die in voorgaande decennia ondekbaar was. Het punt is... 90% van de wedstrijden is niet om aan te zien! Het gebrek aan lef en visie doet pijn aan de ogen. Wedstrijden zijn veel te defensief, vooral gericht op niet verliezen! Daarbij rennen spelers als dolle honden achter de bal aan, ze zijn voornamelijk op zichzelf gericht. Er wordt niet samengespeeld er is te weinig wisselwerking en er wordt al HELEMAAL geen rekening gehouden met het publiek. Er is meer aandacht voor het geld, het plekje in de spotlight, de nieuwste kleur schoenen en shirtjes ruilen met de vedette na afloop. Het maximale uit de omstandigheden, kwaliteiten en de geboden kansen halen lijkt niet het belangrijkste...

Deer in the headlights

De techniek biedt ons veel en veel meer mogelijkheden dan 10 jaar geleden. De consument staat volledig opgelijnd en klaar om te interacteren; de dialoog aan te gaan met elkaar en met bedrijven. Toch zijn er nog onvoorstelbaar veel bedrijven die bevriezen 'staring as a deer in the headlights'. Alle kansen en mogelijkheden hebben, de afgelopen jaren, bedrijven voornamelijk verward tot op het punt dat ze telkens de laatste hypes volgen en vervolgens worden teleurgesteld: web 2.0, web 3.0, SEO/SEA, communities, branded content, apps, brand activation, socialmedia-strategy, twitter. Al deze zaken moeten snel-snel worden uitgevoerd en worden vervolgens half gedaan. Dit alles onder hoge druk van commercie, onbegrip en onwetendheid. Dit alles heeft per saldo geleid tot voorzichtigheid en conservatisme.

2011-2020

Deze onverklaarbare, rabiate focus op MEDIA en MIDDELEN vertroebelt keer op keer het belang van waar het echt om gaan: relevant contact met het individu. Daar ligt de sleutel voor het succes in het volgende decennium. We zijn allemaal anders en we willen allemaal anders worden bediend. Het kan! Echt! De techniek is hiervoor al jaren toereikend (al 10 jaar!). We hoeven niet nog meer tools, gadgets, communities en methodes uit te vinden om een effectieve en rendabele dialoog met duizenden klanten te voeren. We moeten het alleen willen doen, het extra werk accepteren en de gevolgen durven te dragen. Zoals zo vaak draait het om kansen en keuzes. We moeten durven KIEZEN!

Kiezen voor lef, kiezen voor visie meer dan techniek, kiezen voor accountabiliy, kiezen voor duurzaamheid in de zin dat je meer tijd moet stoppen in projecten, kiezen voor de dialoog en daarmee kiezen voor een individuele benadering... let op dit is niet de makkelijkste keuze, maar wel de beste en meest logische. De makkelijkste keuze is blijven doen wat je altijd deed. Afwachten. Ja, je stelt eens een nieuwe digitale manager aan, je maakt eens een ipad-app. Of je participeert in een nieuw televisieprogramma. Dit alles in plaats van dat je jouw bedrijfsvoering stukje bij beetje klaarmaakt voor alle gesprekken die gevoerd moeten gaan worden met je klanten.

Voor je het weet ben je 10 jaar verder...

Ja Frank de Boer, Cocu en Kluivert zijn trainer geworden. Davids, Overmars en Reiziger zijn gestopt. Melchiot speelt in Qatar. Maar...Mark van Bommel speelt nog steeds in Oranje en Seedorf en van der Sar behoren nog tot de wereldtop en Bouma is terug bij PSV net als 10 jaar geleden! Met andere woorden in 10 jaar kunnen dingen zich snel ontwikkelen, maar ook net zo makkelijk stilstaan of zelfs achteruit gaan.

Happy New Decennium!

Waar ben ik?

Op BNR hoor ik nu iedere dag een item over de meest uitgesproken EERSTE zin in een telefoongesprek? Dat schijnt de de vraag: 'Waar ben je?' te zijn. Sinds de komst van de mobiel is die vraag onmisbaar. Als we met iemand praten vinden we het belangrijk dat we kunnen duiden waar onze gesprekspartner zich bevindt. Uit eigen ervaring weet ik dat je als beller aan iemands stem kunt horen of hij/zij wel of niet op werk is. Wel of niet op werk kan relevant zijn, want zodra je door hebt dat iemand tussen collega's staat weet je bijvoorbeeld dat intieme vragen weinig kans hebben op een antwoord. Als iemand in de C1000 staat of op een crosstrainer in de sportschool staat, weet je ook dat het gesprek kort zal zijn. Kortom de omstandigheid van de toehoorder is van invloed hoe we onze boodschap brengen of zelfs de aard van de boodschap zelf.

Pre PDA


Wie herinnert zich nog de tijd dat we mobiel- en internetloos waren? Ik denk daar weleens aan terug als het gaat over plaatsbepaling. In mijn studententijd (en daarvoor in mijn ouderlijk huis) werd er vaak met briefjes gecommuniceerd. Dan kwam je thuis en hing er (een briefje) aan het prikbord met 'Jeroen gebeld' of woorden van die strekking. Soms dagen later belde je iemand pas terug. Tegenwoordig ga je vaak op pad met een gemakzuchtig gevoel 'ik weet niet of ik het red, maar laat het wel even weten als ik later ben'. In die tijd verdween je in de anonimiteit als je op pad ging. Je was 100% onbereikbaar. Mobiele telefoons veranderden een hoop en GPS zorgde ervoor dat we vervolgens exact konden worden gevolgd. We tonen met Foursquare of Gowalla onze routes en onze bestemmingen. Met een druk op de knop twitteren en facebooken we aan de wereld deze updates.



Van café tot plantsoen

Locatie doorgeven beperkt zich niet alleen meer tot het uitgaan, bijvoorbeeld het melden in welk specifiek café of club je bent. Logisch als je wil dat je vrienden je volgen. Maar ook zakelijke afspraken worden regelmatig gedeeld, misschien wel om te pronken met een bepaald contact, het afbakenen van je terrein of door anderen te triggeren jou ook te bellen. Maar tegenwoordig is zelfs ook de aanwezigheid in het publieke domein vermeldenswaardig: treinstations, speeltuinen, plantsoentjes of snelwegen worden vermeld.

Anoniem of erg bekend?

Je hoort sommigen zeggen dat het Waar-ben-ik-spel aan het doorslaan is. Maar zoals zo vaak denk ik dat we hier een sterk staaltje menselijk instinct te pakken hebben. In het licht van alle privacy-discussies is het erg opvallend, dat mensen zo gemakkelijk en zo graag vertellen waar ze zijn en hun anonimiteit opgeven. Waarom willen we dat anderen ons volgen en onze bestemming weten? Tot nu toe wordt aangenomen dat mensen niet voldoende zijn geïnformeerd over de gevaren (met andere woorden dat het gewoon dommigheid is van Jan Publiek). Ik geloof daar niet zo in. Ik denk dat we als mens juist uit de anonimiteit willen raken. We zijn bereid de problemen en gevaren van bekendheid (of herkenbaarheid) te trotseren, zolang we maar worden 'gespot'. Sterker nog we willen bekend zijn! Niet voor niks staan er lange rijen de hoek om als er weer een televisie-talentenshow is. We willen worden nagewezen op straat. Anderen moeten waarderen dat we een doel hebben. We zoeken erkenning of zelf bewondering voor onze daden en voor de plek die we letterlijk en figuurlijk hebben bereikt. Diep van binnen willen we eigenlijk dat mensen die toevallig ook op die plek zijn ons begroeten. Het communiceren van je locatie is bijna een soort open uitnodiging voor mensen om de interactie of het gesprek te starten of in ieder geval je situatie of status te bevestigen. Het is bijna ego-strelend als het gebeurt 'He ik las dat je hier was!'.




Love is near!
De kennis over de aanwezigheid van een bepaald iemand op een bepaald moment op een bepaalde plek is zeer krachtig. Iedereen die ooit een heimelijke verliefdheid heeft gehad zal beamen dat informatie over waar jouw 'object of affection' zich bevindt zeer waardevol is. Welk modern stel heeft niet op een bepaald moment -op 1 of andere manier- geprofiteerd van de kennis over waar de ander was? Met andere woorden: de kennis over iemands locatie op een bepaald tijdstip staat -in sommige gevallen- gelijk aan een kans. Je zou deze kennis zelfs als kapitaal kunnen zien. Het enige kapitaal wat je int door het uit te geven...

Gebruik deze dialoogformule

Komende week verzorg ik een Social Media Workshop in het mondaine Soest…

De presentatie die ik daar geef zal gaan over HOE de dialoog gevoerd moet worden via (of met) een sociaal netwerk. Binnenkort zal ik deze sessie ook voor het Topmarketeers Network geven. Ik wilde het belangrijkste onderdeel alvast delen. Zeg maar een ‘sneak peak’. Al voorbereidend dacht ik terug aan al die eindeloze seminars, workshops en presentaties die ik heb bijgewoond. Ze hadden allemaal hun goede en slechte momenten, wat me vooral trof was dat er me zo weinig van was bijgebleven…wat zonde! Al die slimme geesten, al die kopjes koffie en gratis pennen. Dit wilde ik perse voorkomen. Daarom mijn plan: ik ga mijn verhaal zodanig inkorten dat er iets zo korts overblijft wat zo makkelijk is om te onthouden… dat je niet anders kan! Dus comprimeren tot 1 kernzin, 1 kernwoord, 1 kernpunt… of liever nog: 1 formule

Ezelsbruggetjes

Mensen zitten zo in elkaar dat ze ezelsbruggetjes nodig hebben om dingen te onthouden denk aan de stelling van Pythagoras: a²+b²=c² of bijvoorbeeld de realtiviteitstheorie van Einstein: E=MC². Of dichter bij huis kennen we de ’4 Marketing P’s’ of het AIDA-model. Met behulp van deze formules blijven wijsheden decennia lang in je hoofd zitten.

In mijn workshop komende donderdag probeer ik dialoog en sociale netwerken zoveel mogelijk aan elkaar te knopen. Met andere woorden hoe voer je de dialoog gebruik maken van deze systemen. Ik ben gekomen tot deze formule die ik sindsdien voortdurend gebruik in mijn gesprekken met bedrijven.

Het enige wat je hoeft te onthouden is het woord:  ’VERGELIJK’

Schrap vervolgens de klinkers. Wat overblijft is: VRGLK

Dat zijn de beginletters van de volgende woorden:

1. Vragen
2. Relevantie
3. Gelijkwaardigheid
4. Luisteren
5. Kiezen

Deze woorden zijn es-sen-tiëel voor jouw succes als je de dialoog wenst aan te gaan via een social netwerk!

1. Vragen: De beste manier om een dialoog te starten is een vraag te stellen. Een vraag levert sneller een antwoord op (en dus een actieve gesprekspartner) dan een gezonden mededeling. Het laat interesse zien. Daarbij levert het kennis op over diegene met wie je een dialoog wil voeren.

2. Relevantie: pas als je relevant wordt zul je spectaculaire effecten gaan halen. Mensen zonder kinderen willen meestal geen kinderwagen en mensen zonder tuin willen vaak geen snoeischaar. Je wordt relevant door vragen te stellen en te luisteren.

3. Gelijkwaardigheid: 1 woord: YOUP! Als je met je bedrijf in een groot grijzen gebouw gaat zitten zonder echte intentie mensen te leren kennen zal je dialoog geheid mislukken. Laat jezelf zien! Treed uit de anonimiteit. Geef je bedrijf een gezicht! Stel je kwetsbaar op. Wees eerlijk.

4. Luisteren: er is een verschil tussen horen en luisteren. Luisteren is een activiteit. Veel bedrijven horen antwoorden maar doen niets. Mensen voelen zich gewaardeerd en gerespecteerd als je naar ze luistert. Praten konden de meesten van ons al door onze ‘zendcampagnes’, maar luisteren kan pas sinds kort heel goed via social media. Wie datgene wat hij zegt weet af te stemmen op datgene wat hij heeft gehoord is spekkoper!

5. Kiezen. Dit is het punt waar heel veel bedrijven en marketeers moeite mee hebben. Dit vereist namelijk creativiteit. Als je een dialoog wilt starten is het belangrijk dat je scherp uit de hoek komt. Maak conceptueel een keuze… een gesprek in het echte leven start ook niet met 100 dingen ineens. Maak keuzes! Pak een prikkelend deelthema en stel daar een vraag over. Beter over het stuur dan over de hele auto. Beter pijn in de onderrug dan de algehele gezondheid. Als je gesprek slim voert praat je in een mum van tijd over de hele auto en de algehele gezondheid.

Mijn vraag aan jou is… weet je de formule nog?